پروتز پارسیل و انواع آن

مانند هر درمان دیگری، پروتزهای پارسیل نیز مزایا و معایب خاص خود را دارند. در نظر گرفتن مزایا و معایب می تواند به شما کمک کند تا انتخاب بهتری داشته باشید. از جمله مزایای این نوع پروتز دندانی عبارتند از:

• جایگزینی راحت چندین دندان از دست رفته؛ پروتز پارسیل به خوبی فضای خالی دهان را پر می ‌کند. این کار به بهبود ظاهر لبخند و بهبود عملکرد جویدن و صحبت کردن کمک می ‌کند.
• پیشگیری از جابجایی دندان ‌های طبیعی؛ گفتیم که جاهای خالی در لثه، می توانند سبب حرکت سایر دندان ها شوند. استفاده از پروتز پارسیل مانع از بروز چنین مشکلاتی می شود.
• هزینه کمتر نسبت به ایمپلنت؛ اگر بیمار بتواند پروتز را روی دندان های باقی مانده نصب کند، هزینه درمان از هزینه ایمپلنت کمتر می شود.
• قابلیت تعمیر و تنظیم؛ اگر پروتز بشکند یا به تغییرات دهان نیاز داشته باشد، دندانپزشک می ‌تواند به راحتی آن را تعمیر یا تنظیم کند.
• ساخت سریع؛ در مقایسه با برخی روش‌ های جایگزینی دندان، ساخت و تحویل پروتزهای پارسیل زمان کمتری می‌ طلبد.

معایب پروتز پارسیل به شرح زیر است:

• پروتزهای پارسیل ممکن است به اندازه ایمپلنت ‌های ثابت یا بریج ‌ها راحت نباشند.
• پروتزهای پارسیل متحرک نیاز به مراقبت ‌های ویژه دارند و باید به ‌طور مرتب تمیز شوند.
• در صورتی که از پروتزهای بی کیفیت استفاده کنید، کلاسپ ها می توانند به دندان های مجاور آسیب وارد کنند.
• فشار ناشی از پروتز می ‌تواند منجر به مشکلات لثه یا تحلیل استخوان در ناحیه‌ دندان‌ های پایه شود.
• پروتزهای پارسیل به ‌طور کلی دوام کمتری نسبت به ایمپلنت ‌ها یا بریج‌ های ثابت دارند.