فهرست مطالب
اوردنچر یک روش های پیشرفته ترکیبی از دندان مصنوعی و ایمپلنت دندانی است. این روش به بیمارانی که به دلایلی قادر به استفاده از پروتزهای مرسوم نیستند، توصیه می شود. این مطلب از دندانپزشکی دنو را به شناخت کامل اوردنچر اختصاص داده ایم. پس با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید.
اوردنچر چیست؟
اوردنچر (Overdenture) نوعی پروتز دندانی است که ترکیب ایمپلنت و دندان مصنوعی حاصل شده است. از این درمان به منظور جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شود. به طور خاص اوردنچر را بر روی ایمپلنت یا دندان های باقی مانده در دهان قرار می دهند. پروتزهای سنتی به طور کامل بر روی لثه ها قرار می گیرند. همین امر، احتمال حرکت آن ها را در دهان افزایش می دهد. اما اوردنچر به ایمپلنت ها یا دندان های طبیعی باقیمانده در دهان متصل می شود. چنین اتصالی، پایداری پروتز را تضمین کرده و راحتی بیشتری را برای بیمار فراهم می کند. در روش درمانی فوق الذکر، یک یا چند ایمپلنت در استخوان فک کاشته می شود. سپس پروتزهای قالب گیری شده به این ایمپلنت ها متصل می شوند. این پروتزها می توانند ثابت یا متحرک باشند.
انواع اوردنچر
اوردنچرها بر اساس نوع اتصال به دو دسته اصلی تقسیم می شوند. اوردنچرهای متکی بر دندان و اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت، دو دسته مورد بحث هستند. هر کدام از این دو دسته ویژگی های مخصوص به خود را دارند. دو نوع دیگر از اوردنچرها نیز وجود دارند که به نام های ثابت و متحرک شناخته می شوند. در ادامه به بررسی آن ها پرداخته ایم:
اوردنچر متکی بر دندان
پروتز به دندان های طبیعی باقی مانده در دهان متصل می شود. معمولاً دندان های پیشین یا نیش می توانند به عنوان پایه ای برای نگه داشتن پروتز استفاده شوند. دندان های پایه باید کمی تراشیده شوند یا با استفاده از روکش هایی خاص برای اتصال بهتر پروتز آماده گردند.
اوردنچر متکی بر ایمپلنت
در این نوع اوردنچر، پروتز دندانی به ایمپلنت های کاشته شده در استخوان فک متصل می شود. ایمپلنت ها به عنوان پایه های قوی پروتز عمل می کنند.
اوردنچر ثابت
این نوع اوردنچر، معمولاً متکی بر ایمپلنت است. از همین رو، به طور دائمی به ایمپلنت متصل شده و تنها توسط دندانپزشک قابل جدا کردن است.
اوردنچر متحرک
هم می تواند روی ایمپلنت و هم روی دندان طبیعی سوار شود. مزیت آن این است که توسط بیمار قابل جدا کردن است. این ویژگی به بیمار امکان می دهد تا پروتز را به راحتی برای تمیز کردن خارج کند.
اوردنچر برای چه افرادی مناسب است؟
اوردنچر برای افرادی مناسب است که دندان های زیادی از دست داده باشد. برخی از بیماران برای جایگزینی تمام دندان های خود نیاز به اوردنچرها دارند. برخی دیگر نیز تنها با تعدادی اوردنچر می توانند کسری دندان خود را جبران کنند. این روش به ویژه برای بیمارانی که دچار تحلیل استخوان فک شده اند یا در نگهداری پروتزهای سنتی مشکل دارند، ایده آل است. افرادی که هنوز چند دندان طبیعی در دهان خود دارند که ریشه قوی و سالم دارند، کاندیدای عالی برای این نوع درمان هستند. بیمارانی که به دلایل مختلف نیاز به بهبود قابلیت جویدن و صحبت کردن دارند نیز می توانند از این درمان بهره ببرند.
مراحل اوردنچر
مراحل نصب اوردنچر حتما باید توسط متخصص دندانپزشکی صورت پذیرد؛ چرا که این مراحل بسیار حساس بوده و در صورت عدم نصب صحیح، می تواند مشکلات جدی برای بیماری پدید آورد. از جمله مراحل نصب اوردنچرها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ابتدا شما باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا وضعیت دهان و دندان شما بررسی شود. در ابتدا باید دید که آیا شما کاندیدای اوردنچر هستید یا خیر. با توجه به وضعیت دندانی شما، نوع اوردنچر نیز باید برای شما مشخص شود.
- اگر لازم باشد، دندان های باقی مانده دارای مشکل، باید کشیده یا آماده سازی شوند. در حقیقت لثه های شما باید بتوانند از پروتز حمایت کنند. این حمایت با آماده سازی شرایط دهانی تقویت می شود. در مواردی ممکن است نیاز به نصب ایمپلنت باشد.
- اگر ایمپلنت کاشته شود، باید مدتی صبر کنید تا ایمپلنت ها به استخوان فک شما کاملاً جوش بخورند. این مرحله ممکن است چند ماه طول بکشد.
- وقتی شرایط دهانی شما آماده شد، باید از محل نصب اوردنچر قالب تهیه شود تا پروتز دقیقاً مناسب شما ساخته شود. این پروتز مانند دندان های طبیعی به نظر می رسد.
- پس از آماده شدن پروتز، آن را روی ایمپلنت یا دندان های طبیعی آماده شده قرار می دهند.
مزایا و معایب اوردنچر
مانند هر درمان دندانپزشکی دیگری، نصب اوردنچر نیز مزایا و معایب خود را دارد. در ادامه به بررسی این موارد می پردازیم.
مزایای اوردنچر
از جمله مزایای اوردنچر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
پایداری بیشتر نسبت به پروتزهای سنتی
بهبود عملکرد جویدن به دلیل تثبیت بهتر
حفظ استخوان فک با نصب ایمپلنت ها
راحتی و اعتماد به نفس به دلیل ثبات بیشتر و ظاهر طبیعی تر
سهولت در تمیز کردن در نوع متحرک
معایب اوردنچر
از جمله مواردی که می توان به عنوان معایب اوردنچر برشمرد، عبارتند از:
هزینه بالا به ویژه اگر به ایمپلنت متکی باشد
نیاز به جراحی برای کاشت ایمپلنت
دوره بهبودی طولانی در صورت استفاده از ایمپلنت
نیاز به نگهداری و مراقبت بیشتر
امکان نیاز به تنظیمات مکرر
با این حال، مزایای استفاده از این روش به قدری ارزشمند هستند که می توان از این معایب چشم پوشی کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با دندانپزشکی دنو در تماس باشید.
طول عمر اوردنچر چقدر است؟
طول عمر اوردنچر به عوامل مختلفی بستگی دارد. از جمله این عوامل می توان به موارد زیر اشاره کرد:
نوع مواد استفاده شده، کیفیت ساخت، رعایت بهداشت دهان و دندان و نحوه مراقبت بیمار
به طور کلی، اوردنچرهایی که متکی به ایمپلنت، معمولاً بین 10 تا 20 سال و گاهی بیشتر دوام می آورند. این در حالی است که خود پروتز سوار شده بر ایمپلنت، ممکن است هر 5 تا 10 سال نیاز به تعویض یا تنظیم داشته باشد.
اوردنچرهای متکی بر دندان نیز ممکن است طول عمر مشابهی داشته باشند. در حقیقت، سلامت دندان های باقی مانده بسیار تعیین کننده است. رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه منظم بیمار به دندانپزشک، طول عمر اوردنچر را افزایش می دهد.
تفاوت اوردنچر با دندان مصنوعی
بسیاری از افراد اوردنچرها را با دندان مصنوعی اشتباه می گیرند. اما این دو درمان با هم یکی نیستند. به زبان ساده، اوردنچرها و دندان مصنوعی هم خانواده هستند اما یکی نیستند. از جمله تفاوت های این دو درمان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
پایداری و ثبات
اوردنچر به ایمپلنت یا دندان های طبیعی باقی مانده متصل می شود. بنابراین پایداری بیشتری در دهان دارد و کمتر حرکت می کند. این در حالی است که دندان مصنوعی سنتی به طور کامل روی لثه ها قرار می گیرد. یعنی هیچ اتصالی به دندان ها یا ایمپلنت ندارد. بنابراین ممکن است در دهان جا به جا شود و نیاز به استفاده از چسب های مخصوص داشته باشد.
راحتی
اوردنچرها به دلیل اتصال محکم تر به ایمپلنت یا دندان، راحتی بیشتری برای بیمار فراهم می کنند. در نتیجه باعث بهبود عملکرد در جویدن و صحبت کردن می شود. دندان مصنوعی سنتی ممکن است به دلیل جا به جا شدن و عدم پایداری، برای بیمار مشکلاتی ایجاد کند. لذا باعث ایجاد زخم های دهانی یا تحریک لثه ها می شود.
سلامت استخوان فک
اوردنچرها به دلیل حضور ایمپلنت به حفظ استخوان فک و جلوگیری از تحلیل آن کمک می کنند. در حالی که دندان مصنوعی سنتی باعث تحلیل تدریجی استخوان فک می شود؛ چرا که فشار مستقیم به لثه ها و استخوان فک وارد می کند.
ظاهر طبیعی تر
اوردنچرها به دلیل پایداری بیشتر و تنظیم دقیق تر، ظاهری طبیعی تر و نزدیک تر به دندان های واقعی دارند. اما دندان مصنوعی سنتی به دلیل مشکلات مربوط به ثبات، ممکن است طبیعی به نظر نرسد.
مراقبت و نگهداری
اوردنچرها، به خصوص نوعی که به ایمپلنت متصل است، نیاز به مراقبت دقیق تری دارند. با این حال در مدل های متحرک، امکان جدا کردن و تمیز کردن آن ها وجود دارد. دندان مصنوعی سنتی به راحتی از دهان خارج شده و قابل تمیز کردن است. در مواردی ممکن است نیاز به چسب دندان مصنوعی داشته باشید تا دندان در جای خود ثابت بماند.
هزینه اوردنچر فک
هزینه اوردنچر فک به موارد مختلفی وابسته است. برای مثال یکی از موارد مهم تعداد اوردنچر استفاده شده برای شماست. همچنین این که اوردنچرها متکی به دندان هستند یا ایمپلنت، در تعیین هزینه ها اثرگذار است. مواد مورد استفاده برای ساخت پروتز و همچنین میزان آماده سازی دندانی مورد نیاز، از دیگر عوامل تعیین کننده قیمت هستند. برای این که بدانید اودرنچر فک شما چقدر هزینه می برد، باید این موارد توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرند. بررسی های مورد نیاز، باید به صورت حضوری و با معاینه مستقیم انجام شوند. اما به طور کلی، هزینه اوردنچر هر فک از 15 میلیون تا 30 میلیون تومان متغیر خواهد بود. هزینه اوردنچر فک بالا و پایین در مواردی می تواند متغیر باشد. هزینه اوردنچر فک بالا از 25 میلیون تومان آغاز می شود. شما می توانید برای رزرو وقت معاینه خود و کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با هزینه ها، با دندانپزشکی دنو تماس حاصل نمایید.
